Bende Bu Kuyruk Acısı, Sende Bu Evlat Acısı

Günlerden bir gün adamın biri yolda giderken yaralı bir yılana rastlar.
Baştan korkar ama bakar ki yılan çaresiz ve yaralı yardım etmek ister.
Alır onu evine götürür, yarasını temizler ve süt verip elleriyle besler.
Yaralarından kurtulan ve eski gücüne kavuşan yılan, adamla dost olur.

Adam ve yılan dost olduktan ve yılan yuvasına döndükten sonraki sabah adam bir çanak sütü yılanın yuvasına kadar götürür ve onu besler, yılan da sütü içtikten sonra can borcunu ödemek ve teşekkür etmek için adama ağzında bir adet altın getirir.

Yılan hem can borcunu ödemek hem de teşekkür etmek için adama da her gün bu şekilde gelip bir adet altınını almasını söyler.

Adam ve yılanın dostluğu be şekilde gelişmiş, yılan her gün bir çanak sütünü içmiş adam da yılandan her gün aldığı bir adet altınla rahat bir hayat yaşamaya başlamış.

Aradan yıllar geçmiş adamın oğlu büyümüş ve babasının çalışmadan nasıl böyle zengin olduğunu merak etmiş ve bir gün babasını takip etmeye karar vermiş.
Bakmış ki babası her gün elinde bir çanak sütle bir yere gidiyor merak etmiş bu durumu ve babasını gizli gizli takip etmiş, babası sütü bir yılana vermiş yılan da sütü içtikten sonra yuvasından bir tane altın getirip babasına verdiğini görmüş.

Demiş ki kendi kendine; ben bu yılanı öldürüp yuvasındaki altınların hepsini ele geçiririm, babam gibi ben de zengin olurum, hem de yıllarca beklememe gerek kalmaz demiş.

Ertesi gün babasından erken kalkmış, bir çanak sütle yılanın yuvasına gitmiş, yılan da süt kokusunu alınca adam geldi zannedip yuvasından çıkmış. Yuvasından çıkar çıkmaz çocuk yılanı öldürmek için baltayla başına doğru vurmaya çalışmış, yılan çevik bir hareketle bu hamleden kurtulmuş ama kuyruğunun kesilmesine mani olamamış. Kuyruğu kesilip canı yanan yılan, can havliyle dönmüş çocuğu ısırıp zehrini bırakmış, yılanın ısırması ve zehrini bırakmasıyla çocuk oracıkta ölmüş.

Adam her zamanki saatinde bir çanak sütle yılanın yuvasına gitmiş, bir de ne görsün!
Oğlunun cesedi ve yılanın kuyruğu yuvanın girişinde duruyor.
Sütü yuvanın girişine bırakıp yılanın çıkmasını beklemiş, bir süre sonra yılan yuvadan çıkmış  olan biten durumu anlatmış, adam da ölen kişinin oğlu olduğunu, yılanın bu durumdan dolayı suçu olmadığını söyleyip, yaşanan bu olaylara rağmen her gün yine sütü getirip altını almayı teklif etmiş, ölen kişinin adamın çocuğu olduğunu öğrenen yılan da adama artık dostluğumuz bitti "Bende bu kuyruk yarası sende bu evlat acısı varken biz dost kalamayız" demiş.